maandag, januari 31, 2005

31 januari 2005

Eindelijk is het zover!! Ik heb beide verslagen ingeleverd. Ik ben zo opgelucht. Wat een pijn en moeite heeft het me gekost. Het beschrijven en formuleren. Het is een crime. Het popfestival in eerste instantie ingeleverd en mag ik het nog een keer doen. Damn, zo hard aan gewerkt.

Ja, geen structuur, geen duidelijk verhaal en geen duidelijke keuze gemaakt. Het lijkt me ook altijd te achtervolgen. Ik word er gek van. Dus, samen met Linda hebben we het verslag inelkaar gezet. Alle lof voor Linda. Wat een schat, ze leeft mee en merkt dat ik er geen bal van kan. Althans, ik voel me zo onzeker dan wordt het een waas. Het wordt me zwart voor de ogen. En wat een geduld heeft zij. Ik aan het etteren en ben er zo vol van. Maar zij stug meehelpen. Ja, ik doe haar wat aan.

Afgelopen vrijdag mijn laatstse stagedag gehad. Het voelde niet als een stage. Het is net zo onwerkelijk dat ik hier nu aan tafel zit te schrijven. Mijn gedachten voor het afstuderen. Leuk en aardig voor het nagslacht, maar vooral om de gedachten te ordernen.

De stageperiode is vlot verlopen, geen moment heb ik me verveeld. Ik heb altijd wat te doen gehad, vanaf het begin al. Jammer vind ik dat deze periode is afgelopen. Ik heb veel projecten gedaan; van logo's ontwerpen, brochures maken, concurrentie onderzoek en jawel een heus communicatieplan schrijven. Ik heb fotoshoots meegemaakt en heb presentaties gemaakt voor het stagebureau. Ja, een zeer leerzame en gedegen stage. Het schrijven van het plan is ook niet van een leie dakje gegaan. Of ik het leuk vindt. Het rangschikken, de structuur. Het stemt me wel tot nadenken wie ik ben en hoe ik denk. Is het een creatief of wel degelijk een analyst. Ben ik een intuïtief persoon of ga ik heel rationeel te werk. En waarvan is dat afhankelijk.

Zometeen a.s. vrijdag 11 februari is mijn eindpresentatie. In het kader daarvan sta ik in het middelpunt om mijn ontwikkeling aan te geven wat de opleiding met mij gedaan heeft.

Ik zal de uitkomsten publiceren, hier op het internet.

Trouwens, volgende maand zit ik samen met Linda al in Indonesië. In een totaal ander klimaat, cultuur, atmosfeer en aan de andere kant van de wereld. Wat een vooruitzicht.

Geen opmerkingen: